De valkuil Afhankelijkheid

Als je gevangen bent in afhankelijkheid, dan voel je je niet in staat om je in het dagelijks leven staande te houden zonder de steun van anderen. 

Je hebt het gevoel dat je de de verantwoordelijkheden van het volwassen leven nauwelijks aankunt. Als kind gaf men je altijd het gevoel dat je het echt niet alleen zou kunnen. 

Nu je volwassen bent zoek je sterke figuren op om je aan op te trekken en laat je hen jouw leven regelen. Zonder iemand die voor je zorgt voel je je verloren. 

Je bent ook bang dat je de mensen van wie je het meest afhankelijk bent zal kwijt geraken. Je hebt geen vertrouwen in je eigen oordeel en dat maakt je besluiteloos. 

In tal van settings, zoals bijvoorbeeld op je werk kun je niet zelfstandig functioneren. Je houdt jezelf klein. Je houdt niet van verandering. Je wil dat alles hetzelfde blijft. 

Over valkuilen gesproken

Een valkuil is een patroon of thema dat op vroege leeftijd begint en zich in je verdere leven blijft herhalen. Je wordt naar je valkuil toegetrokken. Een valkuil kan zelfdestructief zijn omdat het je zelfgevoel naar beneden haalt, onze gezondheid kan beïnvloeden, invloed heeft op je relaties, werk, geluk, op je stemming. Een valkuil kom je op veel gebieden in je leven tegen. De valkuil is vaak een vicieuze cirkel, steeds opnieuw blijf je doen wat je doet. Ook al doet het pijn, hij is bekend en vertrouwd. Daarom is een valkuil zo moeilijk om te veranderen. Ooit heeft het je geholpen om je staande te houden tijdens de ervaringen die je op hebt gedaan in je leven. Helaas blijven de valkuilen zich herhalen, ook als ze niet meer nodig zijn.

Er zijn drie manieren, of stijlen, om met je valkuilen om te gaan. Door overgave, vermijden of bestrijden.

Als jouw manier overgave is, dan leg je je bij je valkuil neer. Het zij zo. Er is nou eenmaal een steekje aan mij los. Je denkt dat mensen tegen je zijn of je vernederen, ook al hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Het wordt een self-fulfilling prophecy: je krijgt wat je denkt en wat je verwacht.

Je kan denken: ach dat klusje klaar ik even, dan lukt dat je met gemak. Wanneer je denkt ach laat maar, dat kan ik toch niet, heb je de eerste beren op de weg gezet waardoor het lastiger wordt om tot een goed resultaat te komen.

De stijl van het vermijden betekent dat je het uit de weg gaat om aan je valkuil te denken. Wat er niet is, heb je ook geen last van, toch? Er zijn mensen die hele levensgebieden vermijden waarin ze zich kwetsbaar voelen. Je onderneemt niets tot weinig, om maar niet door de pijn, schaamte, verdriet, angst of woede heen te hoeven als je stopt met het vermijden van jouw valkuil.

Door het vermijden van jouw valkuil ontneem je jezelf veel. Op de korte termijn helpt het, maar op de lange termijn doe je jezelf flink tekort. Want niet alleen de negatieve dingen maak je niet mee, de leuke dingen ga je ook uit de weg.

Dan heb je nog de stijl bestrijden. Je probeert jezelf en anderen ervan te overtuigen dat er helemaal geen valkuil bestaat. Je bent zo je best aan het doen om te doen voorkomen alsof alles perfect gaat, dat je je daardoor knap waardeloos van kunt voelen. En doodmoe, want als je door de mand valt nou, dan is het helemaal een chaos.